E-Księgarnia23 lutego o godz. 17.00 w 76. rocznicę śmierci bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego, dyrektor IPN Gdańsk prof. Mirosław Golon, weźmie udział w tradycyjnej Mszy św. (z zachowaniem obostrzeń sanitarnych) w kościele Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w Toruniu. To właśnie w tej parafii od lipca 1938 roku do września 1939 roku wikariuszem był ks. Frelichowski.
– Sylwetka tego niezwykłego kapłana jest wyjątkowa. Mimo młodego wieku zdążył zrobić bardzo wiele dobrego jeszcze przed uwięzieniem przez niemieckich okupantów we wrześniu 1939 roku, zarówno w swojej pracy duszpasterskiej, jak i w ogromnym zaangażowaniu społecznym, szczególnie wśród harcerzy. Od 1999 roku jest patronem Harcerstwa Polskiego – mówi prof. Mirosław Golon, dyrektor IPN Gdańsk.
Męczeńska droga ks. Frelichowskiego prowadziła przez Fort VII w Toruniu, Nowy Port, Stutthof-Sztutowo, Wieś Graniczna-Grenzdorf, Oranienburg-Sachsenhausen i w końcu Dachau.
– Na szczególne podkreślenie zasługuje wspaniała postawa kapłana w KL Dachau. Bezpośrednią przyczyną śmierci była choroba zakaźna będąca następstwem zaangażowania się w pomoc chorym współwięźniom podczas epidemii tyfusu w Dachau na przełomie 1944/1945. Należy podkreślić, że Dachau wśród wszystkich niemieckich fabryk śmierci okresu II wojny miało wśród ofiar (ponad 31 tys. zamordowanych) największą grupę osób duchownych. W tej straszliwej katowni śmierć poniosło prawie 2,8 tys. kapłanów z całej okupowanej Europy, najwięcej z Polski – 1773 – podkreśla prof. Golon.
– Patron polskich harcerzy, ale także jeden z patronów diecezji toruńskiej, ma w granicach miasta dwie parafie, które silnie kultywują pamięć o nim. Pierwsza to wspomniana już WNMP, druga to parafia pw. bł. ks. Stefana Wincentego Frelichowskiego. Również same władze miasta dbają o pamięć o błogosławionym. Informacja o ks. Frelichowskim znajduje się także na tablicy informacyjnej Muzeum Stutthof o Zivilgefangenenlager Neufahrwasser – jednym z niemieckich obozów przejściowych zorganizowanych przez organa III Rzeszy na terenie Wolnego Miasta Gdańska po wybuchu II wojny światowej, funkcjonującym w Nowym Porcie – dodaje.
