Nawigacja

Aktualności

Wykład Elżbiety Jakimek-Zapart „Kochaj Polskę i miej Jej dobro na uwadze zawsze. Życie płk. Łukasza Cieplińskiego” – Gdańsk, 27 lutego 2020

Spotkanie odbyło się w ramach obchodów Narodowego Dnia Pamięci „Żołnierzy Wyklętych” organizowanych przez IPN Gdańsk.

W siedzibie IPN Gdańsk 27 lutego Elżbieta Jakimek-Zapart z krakowskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej wygłosiła prelekcję poświęconą życiu i działalności płk. Łukasza Cieplińskiego – postaci, która stała się symbolem walki Polaków z reżimem komunistycznym w pierwszych latach po zakończeniu II wojny światowej. Ciepliński należał do elity pokolenia wychowanego w II Rzeczypospolitej. Poświęcił życie Polsce, której był wytrwałym obrońcą.

– Chociaż dzień śmierci Łukasza Cieplińskiego obchodzony jest jako Narodowy Dzień Pamięci „Żołnierzy Wyklętych”, to nie jest to postać powszechnie znana. Być może wynika to z faktu, że dokumenty dotyczące działalności Cieplińskiego rozproszone są po całym świecie. Od lat staram się docierać do tych informacji, by w końcu połączyć je w jedną całość i móc przekazać innym opowieść o tym niezwykłym człowieku – mówiła E. Jakimek-Zapart.

Łukasz Ciepliński „Pług” walczył w kampanii 1939 r. od pierwszych dni walk do kapitulacji Warszawy. Kierował strukturami Armii Krajowej w rejonie Rzeszowa. Włączył się w konspirację antykomunistyczną, stając się z czasem jednym z jej przywódców.

1 marca 1951 r. w mokotowskim więzieniu komuniści strzałem w tył głowy zamordowali przywódców IV Zarządu Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość – Łukasza Cieplińskiego i jego towarzyszy walki. Tworzyli oni kierownictwo ostatniej ogólnopolskiej konspiracji kontynuującej od 1945 r. dzieło Armii Krajowej.

Na kilka tygodni przed śmiercią Ciepliński pisał do żony Jadwigi: „Wisiu! Żyliśmy ze sobą krótko. Pochłonięty pracą byłem nieraz w domu gościem. Mało czasu poświęciłem Tobie (…). Wspólne przeżyte chwile wspominam jako świętość (…). Często powtarzam sobie wierszyk: »W więziennej celi, marzą o szczęścia bieli. Promienie słońca w nim lśnią – w nich widzę Wisię swą. Błękit chmur – piękno gór. Czar. Legenda się toczy i przy mnie kochane twe oczy«”.

Do syna Andrzeja pisał z kolei: „Pociecho moja jedyna. Ofiarowując ciebie opiece Matki Bożej, proszę ją, aby z ducha Twego wyrosło w czyn moje serce zdławiona rękami wrogów. Ażeby moje marzenia zapadły do twego serca jak iskry płomienie”.

– Grypsy pozostawione przez Łukasza Cieplińskiego są poruszającym świadectwem jego miłości do rodziny – podkreśliła prelegentka.

Więcej na temat Łukasza Cieplińskiego w broszurze IPN z serii „Patroni naszych ulic”.

Spotkanie poprowadził Artur Chomicz z IPN Gdańsk.

do góry