E-Księgarnia
Instytut Pamięci Narodowej Oddział w Gdańsku uhonorował Tadeusza Szczudłowskiego w czasie benefisu, który odbył się 22 grudnia br. w Restauracji Ołowianka w Gdańsku. Uroczystość zgromadziła kilkadziesiąt osób, przede wszystkim najbliższej rodziny i przyjaciół benefisanta, a także wielu zaproszonych gości.
Obecna była delegacja Instytutu Pamięci Narodowej, na czele z prezesem dr. Karolem Nawrockim i dyrektorem Oddziału IPN w Gdańsku dr. Pawłem Warotem (gdański IPN zorganizował wydarzenie).
Po przywitaniu głównego gościa wydarzenia miały miejsce okolicznościowe wystąpienia. Przemówienie wygłosił prezes IPN dr Karol Nawrocki, a następnie uroczystą laudację wygłosił dyrektor gdańskiego IPN dr Paweł Warot.
[Bohaterowie tamtych wydarzeń] niosą w sobie imperatyw wolności, przywiązania i miłości do wolnej i niepodległej Polski – podkreślił prezes IPN, odnosząc się do postaci benefisanta.
W imieniu „Solidarności” głos zabrał przewodniczący Regionu Gdańskiego Krzysztof Dośla. W dalszej części wydarzenia odbyło się wręczenie bukietu kwiatów Tadeuszowi Szczudłowskiemu i pokrojenie tortu przygotowanego dla solenizanta. Później zebrana publiczność usłyszała kilka wspomnień poświęconych benefisantowi, w tym Piotra Kobzdeja, dr. Lecha Grudzińskiego i Andrzeja Drzycimskiego. Uroczystości towarzyszył koncert piosenek patriotycznych.
Fotorelacja
Tadeusz Szczudłowski
Urodzony 22 listopada 1932 r. we Lwowie. Absolwent Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni (1958) oraz Uniwersytetu Gdańskiego (1972).
W październiku 1956 r. uczestnik buntu chorążych WSMW przeciwko podporządkowaniu polskich sił zbrojnych sowieckim doradcom oraz represjom ze strony oficerów politycznych i Informacji Wojskowej. W latach 1958–1968 oficer Marynarki Wojennej. W 1968 r. uzyskał dyplom porucznika żeglugi wielkiej Polskiej Marynarki Handlowej. Pozbawiony możliwości pracy na morzu (odmowa wydania książeczki żeglarskiej i paszportu).
W 1976 r. sygnatariusz protestu gdańskich studentów przeciwko represjom wobec robotników Ursusa i Radomia. Od 1977 r. członek ROPCiO, współpracownik SKS uczelni Trójmiasta i RMP. W latach 1977–1980 organizator i uczestnik manifestacji w dniach 3 maja oraz 11 listopada. 3 maja 1980 r. po mszy św. w bazylice Mariackiej przemawiał na wiecu pod pomnikiem Jana III Sobieskiego, po jego zakończeniu aresztowany, a następnie skazany (z Dariuszem Kobzdejem) na karę 3 miesięcy więzienia.
W sierpniu 1980 r. uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, organizator mszy św. odprawionej na terenie SG. Inicjator wzniesienia przed bramą nr 2 drewnianego krzyża jako kamienia węgielnego pod przyszły pomnik Poległych Stoczniowców, współredaktor 21 postulatów. W 1981 r. honorowy członek komitetu obchodów pierwszej rocznicy Sierpnia ’80, gość honorowy I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”.
W okresie 2 stycznia–16 października 1982 r. internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku. Od 1983 r. zaangażowany w pomoc więźniom politycznym i ich rodzinom. W maju 1988 r. uczestnik strajku w SG, po zakończeniu którego na czele pochodu niósł krzyż.
W latach 1989–1995 oficer nawigator na statkach PLO. Członek Polskiego Towarzystwa Filozoficznego oraz Towarzystwa Odbudowy Cmentarza Orląt Lwowskich.
Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2006) oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2016).
***
Biogram Tadeusza Szczudłowskiego w „Encyklopedii Solidarności”
Informacja o odznaczeniu Tadeusza Szczudłowskiego Krzyżem Wolności i Solidarności