W 1944 r., razem ze starszą siostrą, Elżbietą Tatarkiewicz-Skrzyńską, wzięła udział w Powstaniu Warszawskim, pełniąc funkcję łączniczki szefa sanitarnego na Obwód Śródmieście Armii Krajowej.
Po wojnie związała się z Akademią Medyczną w Gdańsku (obecnie Gdański Uniwersytet Medyczny), była twórcą i wieloletnim kierownikiem Katedry Anestezjologii i Intensywnej Terapii oraz kierownikiem Zakładu Etyki, Bioetyki i Deontologii.
W Grudniu 1970 r. przez osiem dni pełniła dyżur, ratując życie rannym. Jak wspominała, tylko we wtorek 15 grudnia Akademia Medyczna przyjęła 364 osoby. W stanie wojennym ochraniała opozycjonistów zagrożonych aresztowaniem, m.in. Leszka Buczkowskiego, pracownika naukowego Politechniki Gdańskiej.
Opracował: Robert Chrzanowski (AIPN Gdańsk)