E-KsięgarniaSiedemnastoletnia Danuta Siedzikówna „Inka” od stycznia 1946 r. ukrywała się przed Urzędem Bezpieczeństwa i Sowietami w Nadleśnictwie Miłomłyn pod Ostródą (pod przybranym nazwiskiem Danuta Ina Zalewska), gdzie krótko pracowała u swojego wuja Stefana Obuchowicza.
W lutym 1946 r. odnowiła kontakty z 5. Wileńską Brygadą AK mjra Zygmunta Szendzielarza „Łupaszki”.
W marcu 1946 r. opuściła Miłomłyn i jako sanitariuszka dołączyła do tego jednego z najsławniejszych oddziałów polskiej antykomunistycznej konspiracji niepodległościowej.
Za swoją bohaterską decyzję, za próbę ratowania Polski przed zniewoleniem przez komunistów, zapłaciła własnym życiem. 28 sierpnia 1946 r. została zamordowana w Gdańsku i potajemnie pochowana na pobliskim Cmentarzu Garnizonowym.
Dom przy ul. Wróblewskiego 7 w Gdańsku-Wrzeszczu był w 1946 r. lokalem konspiracyjnym łączniczek wileńskiej AK sióstr Jadwigi i Haliny Mikołajewskich, u których „Inka” spędziła ostatnią noc. Po aresztowaniu Danuty Siedzikówny właśnie do tego miejsca trafił gryps, w którym napisała: „Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”.
Do aresztowania sanitariuszki przez UB doszło 20 lipca około godz. 4.00 nad ranem. Dom objęto obserwacją. Siostry Mikołajewskie w późniejszym czasie również zostały aresztowane i skazane na więzienie.
Informujemy jednocześnie, że 28 lutego br. o godz. 13.15 w kościele pw. św. Marka w Bydgoszczy odbędzie się uroczystość odsłonięcia i poświęcenia „Serca dla Inki”. Szczegóły podamy wkrótce.