E-Księgarnia
10 lutego w Bazylice św. Brygidy w Gdańsku celebrowana była Msza pogrzebowa ś.p. Janiny Wehrstein, działaczki „Solidarności”, społecznika wielkiego serca. W uroczystościach uczestniczyła delegacja Oddziału IPN w Gdańsku. W czasie Mszy zostały odczytane listy od prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy i premiera RP Mateusza Morawieckiego. Pogrzeb odbył się na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku (ul. Dąbrowskiego 2).
Ojciec Janiny Wehrstein, kpt. Władysław Wehrstein, został zamordowany przez sowietów. Jest wymieniony z nazwiska na zrealizowanym przez Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Gdańsku pomniku Ofiar Zbrodni Katyńskiej w Kadynach. Odsłonięcie pomnika miało miejsce 16 kwietnia 2020 r.
***
Janina Wehrstein, ur. 30 IX 1930 w Stryju (obecnie Ukraina). Ukończyła VI LO w Gdańsku (1967). W 1949 r. maszynistka w Okręgowej Dyrekcji Dróg Wodnych w Gdańsku, 1949–1954 maszynistka, nast. referent zaopatrzenia materiałowego w Przedsiębiorstwie Zaopatrzenia Farmaceutycznego Cefarm tamże, 1954–1957 ekonomistka w Gdańskich Zakładach Drobiarskich tamże, 1958–1963 sekretarka w Sopockich Zakładach Przemysłu Terenowego w Sopocie, 1963–1966 kierownik sekretariatu w Biurze Projektów Budownictwa Komunalnego w Gdańsku, 1966–1967 w Obsłudze Ratalnej Sprzedaży tamże, 1968 sekretarka w CSO Ogrodniczym Zakładzie Handlowym tamże, 1969–VI 1982 ekonomistka techn. w Przedsiębiorstwie Państwowym Pracownie Konserwacji Zabytków tamże.
Od IX 1980 w „S”, członek Prezydium Komitetu Założycielskiego, nast. od XI 1980 KZ.
14 XII 1981 współorganizatorka akcji protestacyjnej, członek KS w PKZ. 16 XII 1981 ciężko pobita przez ZOMO podczas demonstracji pod pomnikiem Poległych Stoczniowców w Gdańsku, do 24 XII 1981 w Szpitalu Wojewódzkim w Gdańsku, do III 1982 na zwolnieniu lekarskim, VI 1982 zwolniona z pracy. I–VIII 1982 udostępniła swoje mieszkanie na podziemną drukarnię, gdzie drukowano m.in. podziemne pismo „Gryps” sygnowane przez Terytorialno-Związkowy Komitet Samoobrony Społecznej „Solidarność”.
12 VIII 1982 zatrzymana, 13 VIII 1982 aresztowana i osadzona w AŚ w Gdańsku. 29 VII 1983 umorzenie postępowania na mocy amnestii przez Sąd Rejonowy w Sopocie, tego dnia zwolniona z aresztu.
X–XII 1983 maszynistka w kurii biskupiej w Gdańsku, 1984–I 1986 sekretarka w Zespole Adwokackim nr 6 tamże. 1983–1986 w redakcji podziemnego pisma TKZ Gdańskiej Stoczni Remontowej „Informator”; sporządzała matryce, kolporterka podziemnych pism: „Nasz Czas”, „Rozwaga i Solidarność”. 9 X 1985 zatrzymana, aresztowana, osadzona w AŚ w Gdańsku. 8 IX 1986 umorzenie postępowania na mocy amnestii przez Sąd Rejonowy w Gdańsku, tego dnia zwolniona z aresztu. X–XII 1986 kasjerka w Zrzeszeniu Kaszubsko-Pomorskim w Gdańsku, 1986–1988 kierownik Komisji Interwencji i Praworządności NSZZ „S”. 1987–1989 kancelarii w Zespole Adwokackim nr 14 w Gdańsku. VIII 1988 na terenie parafii św. Brygidy skarbniczka MKS, organizatorka pomocy dla strajkujących. 1988–1989 skarbniczka MKO. 13–27 XII 1988 w jej mieszkaniu głodówka działaczy WIP przeciw obowiązkowej służbie wojskowej. IV–VI 1989 szefowa Rady Funduszu Wyborczego przy Regionalnym Komitecie Obywatelskim w Gdańsku.
1989–1991 kierownik działu interwencji i porad prawnych ZR Gdańskiego, 1991–1993 dyr. Biura Poselsko-Senatorskiego NSZZ „S” w Gdańsku, 1993–1997 asystent poselski w Biurze Poselskim Bogdana Borusewicza z UW. Od 1996 na emeryturze.
Od 1989 współzałożycielka, członek Zarządu Gdańskiego Oddziału Rodziny Katyńskiej, od 1991 przew. oddziału gdańskiego Stowarzyszenia Penitencjarnego Patronat, od 2002 członek zarządu stowarzyszenia. Od 1993 członek Stowarzyszenia Godność w Gdańsku.
Odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).
23 VIII 1982–10 XI 1983 rozpracowywana przez Wydz. II/Inspektorat 2 KW MO/WUSW w Gdańsku w ramach SOR krypt. Cela.
oprac. Arkadiusz Kazański