E-Księgarnia
Stefan Kamiński urodził się 4 września 1900 r. w Okolu. Tam ukończył 7 klas szkoły powszechnej. Po osiągnięciu pełnoletności został wcielony do armii niemieckiej. W szeregach 15. Batalionu Saperów Wielkopolskich uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Jako saper 29 kwietnia 1920 r. brał udział w bitwie pod Berdyczowem, 8 maja 1920 r. walczył o mosty na Dnieprze pod Kijowem, a miesiąc później nad Berezyną. W 1921 r. poprosił o przeniesienie do Marynarki Wojennej, z którą związał się do końca wojskowej służby. Od marcu 1921 r. służył w Morskim Dywizjonie Lotnictwa w Pucku. Kształcił się w Szkole Podoficerskiej Lotników w Lotniczym Batalionie Morskim w Pucku. We wrześniu 1939 r. w stopniu starszego bosmana brał czynny udział w obronie Półwyspu Helskiego na stanowisku dowódcy plutonu 1. Eskadry Lotniczej w Helu na odcinku Jurata od strony Zatoki. 2 października 1939 r. został wzięty do niewoli niemieckiej i umieszczony w obozie jenieckim w Neubrandenburgu i w Stalagu XXB w Malborku. Zmarł 2 kwietnia 1963 r. w Pucku. Został pochowany na cmentarzu „Nad Zatoką” przy ul. Lipowej 5 w Pucku.
Decyzją Prezesa IPN grób Stefana Kamińskiego został wpisany do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski pod nr 2237.