Obrączka należała do Jana Styczyńskiego – ojca Marii Słowikowskiej, któremu zakupiła tą obrączkę na „złote gody”. Po jego śmierci obrączka wróciła do Marii.
Maria Słowikowska wraz z Edwardem Müllerem byli działaczami związkowymi i opozycjonistami represjonowanymi w okresie PRL. Obydwoje byli aresztowani i skazani wyrokami na kary więzienia. W latach osiemdziesiątych Maria ukrywała Edwarda przed Służbą Bezpieczeństwa w Warszawie. Pamiątkę po swoim ojcu Maria w 1988 r. przekazała Edwardowi, który był jej bliski jak syn. Edward zgodnie z jej wolą miał ją spieniężyć tak, aby starczyło na dwie obrączki – dla niego i jego przyszłej żony. Jednak obrączka przetrwała do dziś.
Należy podkreślić, że nasz szacowny darczyńca Edward Müller całą swoją kolekcję przekazał do gdańskiego archiwum IPN, stanowi ona prawie 5 metrów bieżących dokumentacji aktowej, uzupełnionej przez materiały audiowizualne i fotograficzne, a także szczególnie cenne unikatowe artefakty.
Ta niezwykła pamiątka, symbol wierności i nierozerwalności jest zarówno dla Edwarda Müllera jak i dla Instytutu bezcenna, unikatowa. Przekazana została w zbliżającą się 40. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego jako wyraz wierności Ojczyźnie.
W tym miejscu składamy serdeczne podziękowania Edwardowi Müllerowi za wieloletnią współpracę, która trwa do dziś, za przekazane zbiory i za niezwykłe historie, którymi dzielimy się z zainteresowanymi osobami. Dziękujemy za zaufanie, jakim nas obdarzył.