Nawigacja

Aktualności

Jan Hlebowicz, asystent prasowy IPN Oddział w Gdańsku, uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie historia

Przygotowana rozprawa poświęcona była ruchowi księży „patriotów” w województwie gdańskim w latach 1950-1956.

  • Dr Jan Hlebowicz
    Dr Jan Hlebowicz

Jan Hlebowicz obronił pracę doktorską pt. „Polityka na ambonie. Ruch księży »patriotów« w województwie gdańskim w latach 1950-1956” 9 września 2021 r. na Uniwersytecie Gdańskim. Promotorem rozprawy był prof. dr hab. Igor Hałagida, a recenzentami: prof. dr hab. Antoni Dudek oraz dr hab. Konrad Białecki, prof. UAM. Rada Dyscypliny Historia Uniwersytetu Gdańskiego nadała tytuł 8 października.

Recenzja rozprawy prof. dr hab. Antoniego Dudka:
https://historia.ug.edu.pl/sites/default/files/postepowania_naukowe/95054/recenzja/recenzja_-_prof_dudek.pdf

Recenzja rozprawy dr hab. Konrada Białeckiego, prof. UAM:
https://historia.ug.edu.pl/sites/default/files/postepowania_naukowe/95054/recenzja/recenzja_-_prof_kbialecki.pdf

Rozprawa zostanie złożona do druku w Wydawnictwie IPN.

Zainteresowania badawcze Jana Hlebowicza koncentrują się wokół polityki wyznaniowej PRL, historii Kościoła katolickiego w rzeczywistości Polski „ludowej” oraz działalności niezależnej młodzieży w okresie 1968–1990.

Podporządkowany komunistycznym władzom, aparatowi bezpieczeństwa i administracji wyznaniowej ruch księży „patriotów” zrzeszał duchownych, którzy wypełniali ideologiczno-polityczną linię partii. Realizowane przez księży „patriotów” cele miały charakter doraźny i dalekosiężny. Do tych pierwszych zaliczyć należy ideologiczne i polityczne wsparcie przez duchownych „postępowych” inicjatyw realizowanych przez władze państwowe m.in. plan 6-letni, wybory do rad narodowych, likwidacja „stanu tymczasowości” na ziemiach zachodnich i północnych, akcje pokojowe, działania wymierzone w prymasa Wyszyńskiego i episkopat Polski. Dalekosiężnym i jednocześnie fundamentalnym celem księży „patriotów” pozostawało rozbicie wewnętrzne Kościoła w skali ogólnopolskiej, w tym także w poszczególnych regionach, utrwalenie podziałów wśród duchowieństwa, bezpośredni wpływ na politykę kurii i seminariów duchownych, wyłonienie z środowiska kapłanów „reżimowych” rządców diecezji i ważnych urzędników kurialnych.

do góry