E-Księgarnia-
Uroczystość oznakowania tabliczką weterana grobu Anny Knoch, Haliny Knoch-Kaźmierczak i Leonarda Knoch wpisanego do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski – Gdańsk, 21 lutego 2024 r.
Anna Knoch wstąpiła do Armii Krajowej w 1942 r., odbyła szkolenie wojskowe i sanitarne, należała do Wojskowej Służby Kobiet, w Powstaniu Warszawskim była sanitariuszką. Halina Knoch-Kaźmierczak brała udział w Powstaniu Warszawskim jako sanitariuszka od pierwszych dni jego wybuchu do 29 sierpnia. Leonard Knoch działał w ruchu oporu od października 1940 r. do stycznia 1945 r., uzyskał stopień podporucznika Armii Krajowej, był szefem wywiadu w Zgrupowaniu Pułku Baszta 8. Kompanii.
Anna Knoch z d. Doberska, urodziła się 12 września 1916 r. w Warszawie jak córka Zdzisława i Marii. W 1934 r. ukończyła gimnazjum w Mławie i zdała maturę. Rozpoczęła studia na wydziale matematyczno-przyrodniczym Uniwersytetu Warszawskiego. 1 kwietnia 1942 r. wstąpiła do Wojskowej Służby Kobiet Armii Krajowej. Odbyła szkolenie wojskowe, sanitarne oraz praktyki w szpitalu. Od 1 sierpnia 1944 r. do 29 sierpnia 1944 r. brała udział w Powstaniu Warszawskim. Działała pod pseudonimem „Myszka”, była sanitariuszką. Oddział sanitarny, w którym służyła zorganizowany był przy ul. Kieleckiej 46, a po jego spaleniu, w szpitalu powstańczym przy ul. Malczewskiego 18. 29 sierpnia 1944 r. została ranna w trakcie obstrzału szpitala i zwolniona z pełnienia służby. Opuściła teren Warszawy. Po zakończeniu działań wojennych powróciła do stolicy, aby w 1949 r. wyjechać wraz z rodziną do Gdańska. Odznaczona Warszawskim Krzyżem Powstańczym.
Halina Knoch-Kaźmierska, urodziła się 2 marca 1915 r. w Kijowie jako córka Stanisława i Izydory. Od 1 sierpnia 1944 r. do 29 sierpnia 1944 r. brała udział w Powstaniu Warszawskim. Działała pod pseudonimem „Jaskółka”, była sanitariuszką. 30 sierpnia 1944 r. została zwolniona z pełnienia służby, aby opiekować się ranną Anną Knoch. Opuściła teren Warszawy. Po zakończeniu działań wojennych wyjechała na Pomorze. Od 1960 r. pracowała w Centralnym Ośrodku Badań i Rozwoju Techniki Kolejnictwa. Specjalizowała się w metaloznawstwie i obróbce cieplnej. Prowadziła liczne badania naukowe z zakresu zastosowań obróbki cieplnej do stalowych elementów nawierzchni kolejowej i pojazdów szynowych. Uzyskała tytuł naukowy docenta. Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi oraz Warszawskim Krzyżem Powstańczym.
Leonard Knoch urodził się 23 listopada 1912 r. w Kijowie jako syn Stanisława i Izydory. Należał do warszawskiej Korporacji Akademickiej Sarmatia. Od października 1940 r. do stycznia 1945 r. działał w ruchu oporu. Uzyskał stopień podporucznika Armii Krajowej. Był szefem wywiadu w Zgrupowaniu Pułku Baszta 8. Kompanii. W czasie okupacji niemieckiej pracował w Warszawie w Państwowych Zakładach Tele i Radio Technicznych. Po zakończeniu działań wojennych wyjechał na Pomorze. Zamieszkał w Gdańsku, przez wiele lat wykładał na Politechnice Gdańskiej. Był pierwszym kierownikiem Katedry Radiotechniki Nadawczej. Był autorem wielu prac naukowych z dziedziny radiotechniki. W latach 1956-1958 prodziekanem Wydziału Łączności Politechniki Gdańskiej. Uzyskał tytułu naukowy profesora nadzwyczajnego. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Armii Krajowej.
Wszyscy zostali pochowani na Cmentarzu Centralnym „Srebrzysko” w Gdańsku (rejon IX, kwatera KW V , rząd 2, nr grobu 4). Decyzją prezesa IPN mogiłę wpisano do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.
Opracowanie: Natalia Zych-Janukowicz (OBUWiM IPN Gdańsk)