E-KsięgarniaDelegacja IPN 26 maja złożyła kwiaty pod pomnikiem „Inki” w Miłomłynie przy nadleśnictwie, gdzie przez krótki okres pracowała i skąd udała się na Pomorze Gdańskie, by służyć jako sanitariuszka w szeregach V Wileńskiej Brygady AK.
– „Inka” przyjechała do mazurskiego miasteczka Miłomłyn pod Ostródą i pod przybranym nazwiskiem, bo była ścigana przez NKWD i UB, dzięki życzliwości wuja, rozpoczęła pracę w lokalnym nadleśnictwie. Mogła spróbować wieść spokojne życie, ale poczucie obowiązku wobec współtowarzyszy walki oraz ukochanej Ojczyzny bardzo szybko okazało się najważniejsze. Ten pomnik to pamiątka po jej pobycie i pracy w Miłomłynie, ale też hołd jaki oddali jej mieszkańcy miejscowości – mówi prof. Mirosław Golon, dyrektor IPN Gdańsk.
Warto dodać, że dokładnie 76 lata temu 25 maja 1945 roku ppor. Stanisław Wołonciej ps. „Konus”, dowódca leśnego oddziału AK-WiN na Białostocczyźnie rozbroił posterunek MO w Białowieży, a w czerwcu dwukrotnie atakował komunistów w położonej kilkanaście kilometrów na północ od Białowieży miejscowości Narewka (były to rodzinne strony Siedzikówny, „Inka” urodziła się kilka kilometrów od Narewki w osadzie Guszczewina).
Podczas jednej z akcji w pierwszej połowie czerwca 1945 roku oddział „Konusa” uwolnił z rąk NKWD, czyli sowieckiej komunistycznej policji politycznej grupę więźniów, pracowników Lasów Państwowych, zatrzymanych za współpracę z polską konspiracją niepodległościową, wśród nich była młodziutka Danusia Siedzikówna.
„Inka” wstąpiła wówczas do oddziału ppor. Wołoncieja, który został jej pierwszym dowódcą. Był nim bardzo krótko, gdyż już 20 czerwca grupa ppor. Wołoncieja została rozbita przez NKWD i UB w miejscowości Podborowisko w nieodległej gminie Narew, na zachód od Narewki. W tym starciu z przeważającymi siłami komunistów poległo aż jedenastu żołnierzy, w tym sam ppor. Wołonciej (1920-1945).