Nawigacja

Aktualności

Zgniłe jabłka, zepsute skrzynki i złe powietrze – najnowsza publikacja IPN Gdańsk

Czy Służba Bezpieczeństwa działała sprawnie? Czy można ją raczej uznać za typową ociężałą i niewydolną biurokrację socjalistyczną, której funkcjonariusze byli zdemoralizowani w podobnym stopniu jak cała administracja peerelowska?

Na rynku wydawniczym ukazała się najnowsza publikacja Instytutu Pamięci Narodowej Oddział w Gdańsku pt. „Zgniłe jabłka, zepsute skrzynki i złe powietrze. Dysfunkcje w Służbie Bezpieczeństwa w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku” autorstwa dr. Daniela Wicentego, pracownika naukowego IPN Gdańsk.

Współczesna publicystyka i publiczne dyskusje na temat Służby Bezpieczeństwa pełne są uproszczeń i schematycznych ocen. Według jednych SB była organizacją niezwykle sprawną i wszechwładną, zdaniem innych – skorumpowaną jak cały system PRL. Autor włącza się do tej dyskusji, proponując ujęcie interdyscyplinarne, łączące badania historyczne z analizą socjologiczną. Opisuje różnorodne typy zjawisk, które można zbiorczo nazwać dysfunkcjami Służby Bezpieczeństwa, a następnie szuka odpowiedzi na pytanie, które z nich miały charakter strukturalny. Przy tak określonym zamiarze książka ma charakter pionierski.

Jak należy odczytywać intrygujący tytuł publikacji?

Cały wywód podporządkowany jest metaforze zgniłych jabłek. Pozwala ona na skuteczne rozróżnienie czterech wymiarów dysfunkcji: jednostkowych (pojedynczy zdemoralizowani funkcjonariusze), grupowych i sieciowych (brudne wspólnoty, sieci nepotystyczne i klientelistyczne), organizacyjnych (skuteczność komórek dyscyplinująco-wychowawczych, filozofia tworzenia struktur SB, definiowanie sukcesu w pracy operacyjnej) oraz wiążących się z otoczeniem społecznym (presje materialne i ideowe) – wyjaśnia dr Wicenty.


O autorze: Daniel Wicenty (ur. 1977) – dr nauk humanistycznych, socjolog. Pracownik Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Gdańsku, adiunkt na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego. Badacz środowisk socjologicznych i dziennikarskich w PRL, Służby Bezpieczeństwa oraz współczesnej pamięci społecznej o PRL. Autor lub współautor książek: „Zagubiona rzeczywistość. O społecznym konstruowaniu niewiedzy” (wspólnie z Radosławem Sojakiem), „Załamanie na froncie ideologicznym. Stowarzyszenie Dziennikarzy Polskich między Sierpniem’80 a stanem wojennym” i „Weryfikacja gdańskich dziennikarzy w stanie wojennym”, a także współredaktor tomu „Brudne wspólnoty. Przestępczość zorganizowana w PRL w latach 70. i 80. XX wieku” (wspólnie z Karolem Nawrockim).

do góry