E-Księgarnia
Stefan Tamowicz urodził się 9 sierpnia 1925 r. w Warszawie, jako syn Pantaleona i Janiny z d. Augsztern. Szkołę podstawową ukończył w Modlinie w 1939 r. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Warszawie, gdzie uczył się w Miejskiej Szkole Zawodowej jednocześnie pracując jako magazynier. W marcu 1943 r. rozpoczął działalność w ruchu oporu wstępując w szeregi Armii Krajowej do plutonu „Baszta”, batalionu „Bałtyk”, kompanii B-1. Na polecenie przełożonych służył jako kurier przewożąc dokumenty i paczki.
W lipcu 1944 r., w ramach przygotowań do wybuchu powstania brał udział w akcji przewożenia broni z Powsina do Warszawy. W Powstaniu Warszawskim walczył od momentu jego wybuchu do kapitulacji stolicy. Brał udział w walkach na Mokotowie i w okolicach Okęcia. Został pojmany w okolicach Śródmieścia, osadzony w obozach przejściowych w Pruszkowie i Skierniewicach, skąd wywieziono go do obozu pracy w Sandbostel. Po kilku miesiącach ciężkiej pracy przeniesiono go do obozu w Hamburgu, a następnie ewakuowano do obozu w Husum, gdzie w maju 1945 r. doczekał końca wojny. Do Warszawy powrócił w grudniu 1945 r. W 1946 r. został powołany do odbycia służby wojskowej w Marynarce Wojennej. Po wypełnieniu obowiązku pozostał na Wybrzeżu i zamieszkał w Gdańsku. Pracował jako księgowy. Odznaczony Medalem Zwycięstwa i Wolności 1945, Krzyżem Partyzanckim, Warszawskim Krzyżem Powstańczym oraz Krzyżem Armii Krajowej.
Mogiła bohatera znajduje się na Cmentarzu Centralnym „Srebrzysko” w Gdańsku (rejon IX, kwatera VI). Decyzją prezesa IPN wpisano ją do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.