E-Księgarnia
W wyniku dotychczas przeprowadzonych kwerend archiwalnych ustalono, że na Cmentarzu Farnym w Grudziądzu dokonywane były pochówki osób wyznania rzymsko-katolickiego, które straciły życie w wyniku represji komunistycznych w latach 1945 – 1956. Były to zarówno osoby skazane na karę śmierci, jak i osoby zmarłe w trakcie odbywania kary w jednym z grudziądzkich więzień czy też w Okręgowym Szpitalu Więziennym nr 1 w Grudziądzu.
Do tego szpitala kierowani byli chorzy więźniowie z terenu całej Polski, ale większość z nich stanowili osadzeni z więzień zlokalizowanych na jej północnych obszarach.
Wśród skazanych było wiele kategorii więźniów. Przebywali tam skazani za:
- działalność niepodległościową skierowaną przeciwko władzom komunistycznym, zarówno w konspiracyjnych strukturach cywilnych, jak i oddziałach zbrojnych,
- pomoc udzielaną strukturom konspiracyjnym,
- tzw. „szeptaną propagandę”,
- chłopi którzy stawiali opór przymusowej kolektywizacji wsi lub nie wywiązywali się z dostaw obowiązkowych,
- osoby, które w jakikolwiek sposób naraziły się ówczesnej władzy.
Wśród osadzonych byli również:
- zbrodniarze niemieccy,
- skazani za rzeczywistą, lub sfingowaną, współpracę z okupantem niemieckim,
- członkowie i współpracownicy podziemia ukraińskiego,
- przestępcy kryminalni.
Z dostępnej dokumentacji wynika, że w latach 1945 – 1956 w różnych jednostkach więziennych w Grudziądzu straciły życie nie mniej niż 272 osoby. W tym 163 mężczyzn, 89 kobiet i 20 dzieci matek tam uwięzionych.
Mimo poważnych trudności w trakcie typowania miejsc pochówku poszczególnych ofiar, wynikających z braku pełnej i szczegółowej dokumentacji, Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN Delegatura w Bydgoszczy ustaliła je w kilku przypadkach z dużym prawdopodobieństwem.