Instytut Pamięci Narodowej „Tadeusz Ośko »Sęp«”. Przeczytaj online najnowszą publikację IPN! - Aktualności -

„Los zakpił ze mnie okrutnie, bowiem prędzej bym się spodziewał własnego udziału w defiladzie zwycięstwa niż tego, że stanę przed polskim plutonem egzekucyjnym” – pisał Tadeusz Ośko w ostatnim liście do żony z listopada 1946 r.

Tadeusz Ośko vel Wojciech Kossowski „Sęp”, żołnierz ZWZ-AK i Pomorskiego Okręgu Zrzeszenia WiN, jest bohaterem łowickiej, zamojskiej i pomorskiej konspiracji niepodległościowej. Jego losy skłaniają do refleksji nad trudnymi wyborami Polaków żyjących zarówno pod okupacją niemiecką, jak i sowiecką.

Za wierność swoim ideałom 27 listopada 1946 r. Ośko wraz z dwoma innymi żołnierzami Armii Krajowej na mocy wyroku Wojskowego Sądu Rejonowego w Bydgoszczy został stracony w Więzieniu Karno-Śledczym przy Wałach Jagiellońskich. Miał wówczas 33 lata. Mimo niewątpliwych zasług w służbie ojczyzny po jego śmierci nikt nie odważył się na jego mogile umieścić tabliczki z imieniem i nazwiskiem. Skazując go w procesie pokazowym na śmierć, zrobiono wszystko, aby o jego istnieniu zapomniano. Sam Ośko w swojej działalności konspiracyjnej, wielokrotnie posługując się fałszywymi dokumentami tożsamości, też utrudniał poznanie jego prawdziwej historii.

Dopiero po latach badacze ustalili, że Tadeusz Ośko, Tadeusz Ogiński i Wojciech Kossowski to jedna osoba. Historycy i archeolodzy Biura Poszukiwań i Identyfikacji IPN podjęli trud odkłamania jego biografii i odnalezienia jego miejsca pochówku, mimo wątpliwości Sądu Wojewódzkiego w Bydgoszczy, czy Ośko rzeczywiście zasługuje na rehabilitację sądową.

W czerwcu 2018 r. udało się odnaleźć jego szczątki na cmentarzu komunalnym przy ul. Kcyńskiej w Bydgoszczy, a 4 października tego roku jego rodzina odebrała notę identyfikacyjną. Obecnie Tadeusz Ośko czeka na uroczysty państwowy pogrzeb.

(fragment publikacji, by dowiedzieć się więcej pobierz broszurę i przeczytaj online)