Kazimierz Szostakowski-Kobielis, urodził 30 stycznia 1921 roku w Wilnie. Był harcerzem i członkiem Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Podczas II wojny światowej jako żołnierz Armii Krajowej, uczestniczył w akcjach specjalnych, w lipcu 1944 roku wziął udział w operacji „Ostra Brama”.
Aresztowany przez NKWD, zbiegł z jenieckiej kolumny. Ukrywał się do końca wojny. Na krótko osiadł w Słupsku, by przenieść się do Gdańska, gdzie utrzymywał kontakty z antykomunistycznym podziemiem, m.in. z mjr. Zygmuntem Szendzielarzem ps. Łupaszka.
W 1948 roku został zatrzymany przez funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa. Mimo ciężkich tortur, nikogo nie wydał. W więzieniu spędził osiem lat.
Po wyjściu na wolność wrócił do Słupska, zdobył wykształcenie i został inspektorem nadzoru budowlanego. Po upadku komunizmu udzielał się w lokalnym oddziale Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.